Normowanie zgody na zabieg: kodeks cywilny a ustawa o zawodzie lekarza
W kontekście uregulowań dotyczących zgody na zabieg, kluczowe są przepisy prawa cywilnego oraz ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty. W ustawie o zawodzie lekarza i lekarza dentysty pojawia się termin “zabieg prosty”, na który zgoda może być wyrażana ustnie lub przez zachowanie się pacjenta w sposób jednoznacznie wskazujący na akceptację danego zabiegu. Na przykład, gdy pacjent poddaje się zabiegowi, tak jak w przypadku pobierania krwi czy badania łuków podniebiennych, wyrażając zgodę poprzez odpowiednie zachowanie się. Natomiast w przypadku zabiegów operacyjnych lub metod leczenia stwarzających większe ryzyko dla pacjenta, wymagana jest forma pisemna zgody, zgodnie z art. 34 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty.
Warto zaznaczyć, że rozróżnienie między rodzajami zabiegów medycznych, na proste i te związane z większym ryzykiem dla pacjenta, nie zawsze jest jednoznaczne i wymaga indywidualnej oceny przez lekarza. Lekarz ma obowiązek zadbać o właściwą formę zgody pacjenta, co będzie istotne w przypadku ewentualnego postępowania sądowego. W sytuacjach, gdzie zabieg może wiązać się z potencjalnymi powikłaniami lub istnieje ryzyko dla pacjenta, zaleca się uzyskanie zgody w formie pisemnej. Natomiast w przypadku prostych zabiegów diagnostycznych, takich jak nakłucia skóry w testach alergologicznych, zgoda może być wyrażana ustnie lub poprzez właściwe zachowanie pacjenta, co ułatwia pracę lekarza i skraca czas procedury.
Twoje działanie może być kluczem do ratowania zdrowia i życia.
Zapisz się na szkolenie z pierwszej pomocy i stań się bohaterem w każdej chwili!