Darmowy test online z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część I Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część II Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część III Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część VI Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część V Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część VI Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część VII Kwalifikowana Pierwsza Pomoc Test Część VIII Test z kwalifikowanej pierwszej pomocy – Część V 1. W postępowaniu z nieprzytomnym dorosłym nieurazowym, wezwanie pomocy powinno nastąpić: po stwierdzeniu, że poszkodowany jest nieprzytomny jeżeli poszkodowany ma poważne obrażenia nie należy wzywać pomocy, jeżeli strażak-ratownik wie, co należy zrobić z osobą poszkodowaną po pierwszej minucie resuscytacji po udzieleniu pierwszej pomocy i stwierdzeniu, że stan poszkodowanego nie ulega zmianie 2. Podczas oceny stanu neurologicznego poszkodowanego korzystamy ze skali AVPU. Co oznaczają poszczególne litery tej skali: A-alergie V-wysypki P- przyjmowane leki U-uzależnienia A-zorientowany, V-reaguje na bodźce słowne P-reaguje na bodźce bólowe U- brak reakcji A- brak reakcji V- reaguje na bodźce bólowe P- reaguje na bodźce słowne U-zorientowany A- agresywny V-wulgarny P-podsypiający U- unikający kontaktu wszystkie powyższe są fałszywe 3. Właściwy rozmiar rurki ustno – gardłowej dla poszkodowanego nieprzytomnego wyznacza odległość: od brody do obojczyka od płatka ucha do kąta ust od czubka jego nosa do brody rurkę dobiera się tylko u osoby przytomnej rurki nie stosuje się u osób nieprzytomnych 4. Jeśli wystąpią trudności w prowadzeniu skutecznej wentylacji za pomocą maski i worka samorozprężalnego, należy: poprawić ułożenie maski na twarzy poszkodowanego; ponownie spróbować udrożnić drogi oddechowe za pomocą odpowiednich rękoczynów; poczekać z decyzją co, do dalszego postępowania na przybycie lekarza, gdyż możemy zaszkodzić poszkodowanemu; sprawdzić szczelność układu do wentylacji; pomimo trudności kontynuować wentylację, bo każdy manewr sprawdzający to strata czasu. Prawidłowa odpowiedź to: 2, 4, 5 1, 3, 4 2, 3, 4 3, 4, 5 1, 2, 4 5. W czasie prowadzenia u poszkodowanego oddechu zastępczego przy użyciu maski twarzowej i worka samorozprężalnego, należy pamiętać o dołączeniu do zestawu rezerwuaru tlenowego. Ma to na celu: zwiększenie stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej z 21% do około 40-50 % utrzymanie, przy właściwym dopływie tlenu, wysokiego stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej, nawet na poziomie bliskim 85% ułatwienie prowadzenia oddechu zastępczego (w takim przypadku nie trzeba dbać o szczelne przyłożenie maski oddechowej do twarzy poszkodowanego) stworzenie wystarczającej rezerwy tlenowej na czas, nawet do 4 minut po odłączeniu przewodu, łączącego układ z butlą tlenową (co jest niezwykle przydatne, np. przy ewakuacji poszkodowanego) podanie prawidłowej ilości tlenu, przy jednocześnie występujących trudnościach z utrzymaniem drożności dróg oddechowych poszkodowanego 6. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące relacji między resuscytacją (CPR) i Automatyczną Defibrylacją Zewnętrzną (AED): pacjent z ostrym zawałem serca potrzebuje CPR, a nie AED natychmiastowa CPR i wczesna defibrylacja (w ciągu 4-5 minut) może znacznie zwiększyć liczbę uratowanych pacjentów z zatrzymaniem krążenia jeśli defibrylacja była wykonana w ciągu 10 minut, CPR nie ma sensu jeśli CPR było podjęte natychmiast, defibrylacja nie jest potrzebna CPR należy wdrożyć dopiero po wykonaniu AED i to po analizie zrobionej przez defibrylator 7. Na jakiej podstawie podejmiesz decyzję o wdrożeniu resuscytacji krążeniowo-oddechowej: szerokości źrenic poszkodowanego obecności tętna na obwodzie utracie przytomności i braku oddechu bladości i ochłodzeniu powłok skórnych obecności sinicy 8. U dorosłych pacjentów prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej w obserwowanym zatrzymaniu krążenia rozpoczyna się od: 30 uciśnięć klatki piersiowej 2 oddechów ratowniczych 15 uciśnięć klatki piersiowej 30 uciśnięć klatki piersiowej (1 ratownik) lub 15 uciśnięć klatki piersiowej (2 ratowników) 5 oddechów zastępczych 9. W celu uciskania klatki piersiowej podczas pośredniego masażu serca, ręce układa się: na środku klatki piersiowej poszkodowanego na górnej 1/3 mostka poszkodowanego na lewo od środka mostka nad sercem ratowanego 1 cm powyżej łuku międzyżebrowego ratowanego w górnej 1/3 części mostka poszkodowanego 10. Stosunek uciśnięć do oddechów ratowniczych u osoby dorosłej powinien wynosić: 50:2 30:2 15:2 10:1 15:1 11. Podczas prowadzenia podstawowych zabiegów resuscytacyjnych, ocenę stanu poszkodowanego wykonuje się: co jedną minutę co 5 cykli (30 uciśnięć klatki piersiowej i 2 oddechy zastępcze) jeżeli poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać przed naklejeniem elektrod AED po około 15 minutach resuscytacji 12. Jeżeli pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje uniesienia się klatki piersiowej, należy wykonać następujące czynności, z wyjątkiem: sprawdzenia, czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy są poprawnie wykonane wygarnięcia „na ślepo” ewentualnych ciał obcych, będących przyczyną niedrożności dróg oddechowych usunięcia tylko widocznych ciał obcych wykonania nie więcej niż 2 prób wentylacji sprawdzenia, czy nie występują uszkodzenia (bądź choroba) klatki piersiowej, uniemożliwiające jej prawidłowe unoszenie 13. W przypadku stwierdzenia u pacjenta objawów łagodnej niedrożności dróg oddechowych spowodowanej prawdopodobnie obecnością ciała obcego, działania ratownika polegają na: zachęcaniu poszkodowanego do kaszlu wykonaniu 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową wykonaniu 5 uciśnięć nadbrzusza wykonaniu 5 uderzeń w okolicę międzyłopatkową, a następnie 5 uciśnięć nadbrzusza rytmicznym uderzaniu poszkodowanego w okolicę międzyłopatkową, na przemian z uciskaniem nadbrzusza 14. Worek samorozprężalny posiada następujące zalety, z wyjątkiem: może być podłączony do maski twarzowej, rurki dotchawiczej lub alternatywnych przyrządów do udrażniania dróg oddechowych jest zalecany do stosowania w przypadku zatrucia wziewnego przy zastosowaniu maski, rezerwuaru tlenowego i przepływu tlenu 12-16 l/min pozwala osiągnąć wdechowe stężenie tlenu nie wyższe niż 75% zabezpiecza przed zakażeniem ratownika prowadzącego wentylację w razie uszkodzenia mechanicznego worka, można go zastosować tylko do tlenoterapii biernej 15. Wykonujesz resuscytację z udziałem kolegi. Jak często powinieneś uciskać klatkę piersiową? 50-60 razy na minutę z częstością zależną od wielkości klatki piersiowej poniżej 100 razy na minutę wystarczająco szybko by utrzymać różowy kolor skóry twarzy 100-120 razy na minutę 16. Wykonujesz resuscytację u 5-letniego dziecka z zatrzymaniem czynności serca. Którą z technik masażu pośredniego serca powinieneś zastosować? uciskanie jedną ręką z częstością 100-120 razy na minutę uciskanie dwoma dłońmi tak, by odchylenie mostka nie przekraczało około 1,5 cm uciskanie dolnego odcinka mostka tylko dwoma palcami wykonanie 15 uciśnięć, a następnie 3 wolnych wdechów wykonywanie uciśnięć jedną lub dwoma dłońmi (zależnie od uznania), z częstością około 100 razy na minutę 17. Bawisz się z dziećmi w pokoju, w którym jest dużo zabawek składających się z drobnych części. Nagle, 8-miesięczne niemowlę zaczyna się dusić. Słyszysz świst towarzyszący każdej próbie oddechu. Jego kaszel jest cichy i nieefektywny, zaczyna sinieć. Twoim zdaniem u niemowlęcia doszło do: ostrego ataku astmy oskrzelowej napadu padaczki obrzęku strun głosowych w przebiegu infekcji całkowitej niedrożności dróg oddechowych spowodowanej ciałem obcym częściowej niedrożności dróg oddechowych 18. Widziałeś jak koleżanka upadła na korytarzu w pracy. Stwierdziłeś, że jest nieprzytomna. Poprosiłeś drugą osobę, by wezwała pogotowie ratunkowe. Udrożniłeś drogi oddechowe. Aby ocenić czy nieprzytomna oddycha należy: przyłożyć lusterko do ust nieprzytomnej zbliżyć do ust i nosa poszkodowanej kartkę papieru lub piórko ocenić ruchy tchawicy (jabłko Adama) patrzeć na ruchy klatki piersiowej , słuchać i wyczuwać czy jest obecny przepływ powietrza z nosa i ust obserwować przez 5 sekund, czy unosi się klatka piersiowa 19. Czynności resuscytacyjne (oddech zastępczy, masaż pośredni serca) przerwiesz w następującej sytuacji: po około 10 -15 minutach prowadzenia czynności ratowniczych w przypadku wyczerpania fizycznego ratowników lub przybycia na miejsce zdarzenia Zespołu Ratownictwa Medycznego i przejęcia poszkodowanego w bardzo niesprzyjających warunkach atmosferycznych w przypadku wydobycia poszkodowanego z zimnej wody, który po 10 minutach akcji nie daje oznak życia po przybyciu na miejsce innych służb ratowniczych 20. U nieprzytomnego poszkodowanego nie stwierdzasz oddechu, ani tętna. Po rozpoczęciu masażu pośredniego serca stwierdzasz, że doszło u niego do złamania kilku żeber. W takiej sytuacji: przerywasz pośredni masaż serca i prowadzisz u poszkodowanego tylko sztuczną wentylację rozpoczynasz bezpośredni masaż serca nadal prowadzisz podjęte działania ratownicze (resuscytacja krążeniowo – oddechowa) zgodnie z procedurą w pierwszej kolejności owijasz klatkę piersiową poszkodowanego bandażem elastycznym, dopiero wówczas rozpoczynasz wykonywanie masażu pośredniego serca kontynuujesz podjęte czynności ratownicze, omijając uszkodzoną okolicę 21. Kierownik firmy, w której pracujesz jest 50- letnim, otyłym mężczyzną. Do tej pory nie chorował na serce. Aktualnie zaczął uskarżać się na nagły, ostry ból w klatce piersiowej, który trwa od ponad 5 minut. Jak powinieneś postąpić? zadzwonić po Zespołu Ratownictwa Medycznego podać nitroglicerynę pod język (1 tabletkę) podać wodę i wezwać pogotowie ratunkowe zadzwonić po Zespołu Ratownictwa Medycznego i podać nitroglicerynę pod język położyć mężczyznę z uniesioną klatką piersiową (pozycja półsiedząca) i wezwać pogotowie ratunkowe 22. Wykonujesz CPR u półrocznego dziecka z zatrzymaniem czynności serca. Którą z technik masażu powinieneś zastosować? uciskanie klatki piersiowej jedną dłonią, masując z częstotliwością około 100 uciśnięć na minutę; uciskanie klatki piersiowej dwoma palcami jednej ręki tak, by ugiąć mostek na około 4 cm; uciskanie górnego odcinka mostka dwoma palcami; uciskanie klatki piersiowej 15x, a następnie wykonanie 3 wolnych wdechów; uciskanie klatki piersiowej z częstotliwością około 100-120 razy na minutę. Prawidłowa odpowiedź to: 1, 5 2, 5 3, 4 1, 3 4, 5 23. Ocena wstępna chorego w zdarzeniu pojedynczym nie powinna trwać dłużej niż: 1 min 2 min 5 min 10 min 15 min 24. Przed przystąpieniem do badania wstępnego u poszkodowanych z obrażeniami pourazowymi należy: unieruchomić złamaną kończynę stabilizować ręcznie kręgosłup szyjny podać tlen wykonać pośredni masaż serca wykonać manewr Sellicka 25. Poszkodowanych z obrażeniami pourazowymi obraca się podczas wymiotów: na komendę prowadzącego ocenę wstępną tylko po założeniu kołnierza ortopedycznego po zastosowaniu manewru Sellicka w sposób zsynchronizowany na komendę ratownika trzymającego głowę w inny niż wymienione sposób 26. Prowadzący ocenę wstępną podchodzi w miarę możliwości do poszkodowanego: od strony jego nóg od strony jego głowy od strony lewej nie ma znaczenia, z której strony podejdzie od strony prawej 27. Ocenę oddechu poszkodowanego prowadzi się przez: 10 sek 15 sek 25 se 60 sek 90 sek 28. Pierwszy ratownik, który stabilizuje głowę, wykonuje także szereg innych czynności, do których nie należy: utrzymywanie kontaktu słownego z poszkodowanym zbieranie wywiadu kontrolowanie układu oddechowego kontrolowanie układu krążenia zaopatrywanie ran 29. Kiedy można przerwać ocenę wstępną? gdy wystąpi niedrożność dróg oddechowych i zatrzymanie krążenia tylko po założeniu kołnierza ortopedycznego prawdziwe są odpowiedzi A i B gdy występuje masywny krwotok prawdziwe są odpowiedzi A i D 30. Podczas oceny wstępnej i badania urazowego przy poszkodowanym powinno być, w miarę możliwości: 2 ratowników 3 ratowników 4 ratowników 5 ratowników 6 ratowników Loading …
